metrobüste ya da metrolarda mendil satan çocukları görüyoruz. okulda olması gereken çocukların bu şartlarda yaşaması çok üzücü. bundan yöneticiler ve aileler kadar toplum da suçlu. çünkü çoğu zaman bu çocukları görmezden geliyoruz. dün metrobüste yaşanan bir olay ise yürek burkan cinsten. mendil satan küçük bir çocuk metrobüste bir yolcunun dizinde uyuyakalıyor. bu anı ise bir yolcu ölümsüzleştiriyor. hiçbir şey yapamıyorsak en azından bu çocuklara birey olduklarını hissettirmeli, başlarını okşamalı, bir sıkıntılarının olup olmadığını sormalıyız.
Bence haklısın ama bunlar bile yeterli değil sosyal yardım kuruluşları bu çocukları araştırmalı ve böyle kimsesiz ve bu şekilde calisiyorlarsa direk devlet kendi bünyesinde yetistirmeli bu çocukları sosyal devlet olmak bunu gerektirir.biz insanlara düşen şey ise bu çocukları gördüğümüzde bildirmek gerekirse kendimiz goturmek
Çok üzülüyorum ben mendil satan çocuklara bile bazen dayanamıyorum.yardımcı olmak istiyorum keşke daha farklı olsa ama elimden tek gelen ona biraz para vermek ve sonra uzaklaşmak ordan sadece bunu yapabiliyoruz keşke toplanilsa ve bir çözüm bulunsa bu cocuklara
malesef bizim geçtiğimiz sokaklarda yoksalar bile bi başka sokakta mutlaka varlar. yanımızdan geçip gidiyolar ve hiç bakmıyoruz. her yere yardım yapılabiliyor. devlet ve halk istese bi tane kimsesiz, sokakta yaşayan çocuk bırakmaz. bizim günahımız bu :(
bu çocuklar kendileri çalışmıyor aileleri çalışıtırıyor. yazın çalıştığım iş yerine bi müşteri gelmişti. 3-4 tane çocuğu dilendiriyordu. kendisine lüks cep telefonu alıp gitmişti. mide bulandırıcı birisiydi. malesef para verseniz de durum bu.