Gençliğim ilk zamanlarında şiirleri ve şarkılarıyla tanıdım zülfü livaneli'yi. dünya klasikleri ve rus edebiyatı hayranı olarak hiç okumamıştım kitaplarını. ta ki doğum günümde hediye edilen 'huzursuzluk' romanına kadar. istanbul'un kargaşasında sıradan bir hayatı vardır ibrahim'in. o sıradanlığın akıcılığıyla başlayan roman, mardin'e; oradan da bir sevdaya kadar gider.. son zamanlarda okuyup da bu kadar etkilendiğim başka kitap olmamıştı. yerli yazarlara mesafeli duran biri olarak kalbinde başka hikayelere ve duygulara yer olan herkese tavsiye ederim.